کشور سریلانکا یک کشور جزیره ای در جنوب آسیا است که در اقیانوس هند در جنوب غربی خلیج بنگال و در جنوب شرقی دریای عرب واقع شده است.
این جزیره از لحاظ جغرافیایی از قاره هند به وسیله خلیج مانار و تنگه پالک جدا شده است.
این کشورحومه ای از پایتخت تجاری و بزرگترین شهر کلمبو است.
سریلانکا در غرب و از آغاز حکومت استعماری انگلیس به عنوان سیلان ،ایالات متحده نیزشناخته شده بود.
برای بدست آوردن استقلال سیاسی که در سال ۱۹۴۸ اعطا شد ، در اوایل قرن ۲۰ جنبش سیاسی ناسیونالیستی در کشور پدید آمد
این کشور به جمهوری تبدیل شد و نام فعلی خود را در سال ۱۹۷۲ به تصویب رساند.
این جزیره محل زندگی بسیاری از فرهنگ ها ، زبان ها و قومیت ها است.
اکثریت جمعیت از قومیت Sinhalese هستند ، در حالی که اقلیت بزرگی از تامیل ها نیز نقش مهمی در تاریخ این جزیره ایفا کرده اند.
مورها ، بورگها ، مالزی ، چینی و بومی وددا نیز گروه هایی در این جزیره مستقر شده اند.
موقعیت جغرافیایی
سریلانکا در صفحه هندی واقع است ، یک صفحه بزرگ تکتونیکی که قبلاً جزئی از صفحه هندی و استرالیا بود.
این منطقه در جنوب غربی اقیانوس هند خلیج بنگال است. سریلانکا با بخش خلیج منار و تنگه پالک از قسمت اصلی قاره هند جدا می شود.
طبق اساطیر هندو ، یک پل زمینی بین سرزمین اصلی هند و سریلانکا وجود داشته است.
اکنون فقط زنجیره ای از سنگ فرش های سنگ آهک مانده از سطح دریا باقی مانده است.
سریلانکا ۱۰۳ رودخانه دارد. طولانی ترین طول این رودخانه Mahaweli است که ۳۳۵ کیلومتر طول آن را طی می کند.
سریلانکا دارای ۴۵ دهانه رودخانه و ۴۰ تالاب است.
آب و هوای سریلانکا
کشور سریلانکا آب و هوای گرمسیری دارد. متوسط دما از ۱۷ درجه سانتیگراد در ارتفاعات مرکزی ، جایی که ممکن است یخبندان برای چند روز در زمستان رخ دهد ، تا حداکثر ۳۳ درجه سانتیگراد در سایر مناطق کم ارتفاع است.
متوسط دما سالانه از ۲۸ درجه سانتی گراد تا نزدیک به ۳۱ درجه سانتیگراد است.
درجه حرارت روز و شب ممکن است از ۱۴ درجه سانتی گراد تا ۱۸ درجه سانتیگراد متفاوت باشد.
الگوی بارش باران تحت تأثیر بادهای موسمی از اقیانوس هند و خلیج بنگال قرار دارد. “منطقه مرطوب” و برخی از شیب های بادگیر ارتفاعات مرکزی هر سال حداکثر ۲۵۰۰ میلی مت باران دریافت می کنند ، اما دامنه های پل سواری در شرق و شمال شرقی باران کم می یابد.
بیشتر قسمت های شرقی ، جنوب شرقی و شمالی سریلانکا شامل “منطقه خشک” است که سالانه بین ۱۲۰۰ تا ۱۹۰۰ میلی متر باران دریافت می کند.
افزایش متوسط بارندگی همراه با وقایع بارندگی شدید باعث سیل های مکرر و خسارات ناشی از آن شده است.
اقتصاد
بخشهای اصلی اقتصادی این کشور گردشگری ، صادرات چای ، پوشاک ، تولید برنج و سایر محصولات کشاورزی است.
علاوه بر این بخش های اقتصادی ، اشتغال در خارج از کشور ، به ویژه در خاورمیانه ، در ارز خارجی سهم بسزایی دارد.
هند بزرگترین شریک تجاری سریلانکا است.
عمده ترین صادرات سریلانکا ، چای سیلان است که ایزو پاک ترین چای جهان را از نظر بقایای سموم دفع آفات در نظر می گیرد.
سریلانکا همچنین دومین صادر کننده بزرگ چای در جهان است.
زبان
سیناهایی و تامیل دو زبان رسمی سریلانکا هستند.
